Login to your account

Username *
Password *
Remember Me

Een succesvolle middag in het Bibliotheektheater in Rotterdam. Ruim 120 mensen kwamen af op het Roze Verkiezingsdebat 010 en zagen alle aanwezige politieke partijen het Roze Stembusakkoord 010 ondertekenen, waarmee zij beloofden zich hard te zullen gaan maken voor de belangen van de LHBTI-doelgroep.

In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen organiseren COC Rotterdam, Erasmus Pride, Ketelbinkie en GayRotterdam op 9 maart het traditionele Regenboogdebat, voorheen het Roze Verkiezingsdebat. Dit zal zijn in de grote zaal van Comedy Club Haug

Tijdens het debat worden er stellingen ingebracht over onderwerpen die belangrijk zijn voor de LHBTI+-kiezer. Denk aan onderwerpen als veiligheid, een inclusief sportklimaat en voorlichting op scholen voor leerlingen én docenten. Debatleider is de Rotterdamse journalist Maikel Coomans. Hij is onder andere werkzaam voor EenVandaag en RTV Rijnmond. 

Op dit moment werken COC Rotterdam, Erasmus Pride, Ketelbinkie en GayRotterdam met de Rotterdamse politieke partijen aan een nieuw Regenboogakkoord voor de collegeperiode 2022-2026. Na afloop van het Regenboogdebat zal het Regenboogakkoord door de aanwezige partijen worden ondertekend.

Programma
19.30 uur: inloop
20.00 uur: start debat
22.00 uur: borrel

Registreren kan via deze link 

Roze Rotterdam 2018-2022

vrijdag 01 feb 2019

De Rotterdamse LHBTI-community heeft een 'Roze' document opgesteld, wat de Rotterdamse politieke partijen kan helpen bij het maken van de verkiezingsprogramma's in maart 2018. Er is al veel bereikt in de Rotterdamse LHBT-community. Door een steeds betere onderlinge samenwerking tussen de organisaties en een goede samenwerking met de Rotterdamse politiek zijn de afgelopen jaren flink wat stappen gezet. Maar nog altijd blijkt dat de problemen groot zijn. De acceptatie voor LHBT-ers is nog altijd ondermaats en op straat komt agressie tegen de doelgroep helaas nog maar al te vaak voor.

Roze Stembusakkoord 2018

vrijdag 01 feb 2019

Op het onlangs georganiseerde Roze Verkiezingsdebat 010 sloot de LHBTI-community een Roze Stembusakkoord met de aanwezige politieke partijen. Het Roze Stembusakkoord komt voort uit het vorig jaar, door de community ontwikkelde 'Roze Rotterdam 2018-2022'-plan, dat ingediend werd bij alle partijen. Op niet alle punten uit dit plan kon overeenstemming bereikt worden met de politiek.

Bijgaand de 7 punten waaronder de aanwezige politieke partijen wél hun handtekeningen zetten, en zich dus de komende vier jaar voor willen gaan inzetten:

Op 12 mei organiseerde Dona Daria, in samenwerking met Arminius, de conferentie ‘Songfestival: Open Up to Human Rights’. Deze avond spraken hosts Gert-Jan Verboom en Peter van Vught met verschillende gasten over mensenrechten in Europa, met een focus op lhbti+-personen, en uiteraard het Eurovisiesongfestival. 

Deze week opent Rotterdam zich voor het Eurovisiesongfestival 2021: voor diversiteit, muziek en entertainment. Een groot deel van de lhbti+-community houdt van het Songfestival, of, zoals de vrolijke host Peter het benoemd: "We’re here, we’re queer, we’re out and proud."

Welles, nietes, Oeganda

dinsdag 06 okt 2020

Welles, nietes, Oeganda


Op basis van interne stukken van de Immigratie - en Naturalisatiedienst concludeert NRC dat tussen 2014 en 2017 honderden Oegandese asielzoekers onterecht een verblijfsvergunning hebben gekregen na leugens over hun geaardheid.

NRC: ‘De IND vermoedt dat de fraude werd begeleid door een netwerk van mensensmokkelaars in Nederland en Oeganda, die voor een paar duizend euro per persoon de asielzoekers hielpen met hun reis naar Nederland en met de aanvraag. “Er is een beeld ontstaan van georganiseerde netwerken die fraude en misbruik van de visum en IND procedures faciliteren,” aldus de dienst.

Maar asieladvocaten hebben zo hun bedenkingen bij het IND-onderzoek.

NRC: ‘Het is logisch, zegt asieladvocaat Erik Hagenaars, die regelmatig lhbti-Oegandezen bijstaat, dat de vluchtverhalen gelijkenissen vertonen. Volgens hem zoekt de IND vooral naar tegenstrijdigheden en vage verklaringen om zo een verzoek af te kunnen wijzen. Dit botst met Europese regelgeving, zegt Hagenaars, waarin staat dat bij de beoordeling van vluchtverhalen asielzoekers het voordeel van de twijfel moet worden gegund.’

Nu zal eenieder die de geschiedenis van Oeganda een klein beetje kent, niet heel verbaasd zijn dat heel veel Oegandezen proberen hun land te verlaten.

LHBT+ of niet.

Oeganda staat symbool voor het gehele continent, en de voormalig Oegandese leider Idi Amin staat symbool voor alle wreedheden die na de grootschalige, ontwrichtende verschrikkingen van de kolonisatie op het continent plaatsgevonden hebben.

En niet alleen de verschrikkingen van de kolonisatie. Ook de neo-koloniale politiek van het westen en de nieuwe - economische - koloniale politiek van China blinken nog steeds uit in onverschilligheid, desinteresse, eigenbelang, uitbuiting en, zoals de Ghanese schrijfster Ama Ata Aidoo het ooit in een interview zei, in het onvermogen van de wereld om na vijfhonderd jaar uitbuiting iets belangeloos voor het continent terug te doen.

Of het nu om bloeddiamanten of bloedgoud gaat, of over het feit dat Mozambique de laatste jaren zijn eigen rijst van China terug moet kopen. Of het nu om het bestrijden van mensenrechtenschendingen, dictatuur en minderhedenvervolging gaat, of om het eenvoudiger verstrekken van hiv-medicatie.

Geen mens kan alle leed van de wereld op zijn schouders torsen, en Nederland kan moeilijk alle Afrikanen die hun continent willen verlaten opnemen. Binnen allerlei internationale verbanden en binnen de regels van onze eigen rechtsstaat proberen wij - of je dat nu (te) ruimhartig vindt of juist niet - een antwoord te formuleren op vluchtelingenproblematieken. Of dat nu Syrische vluchtelingen van kamp Moria op Lesbos betreft, of LHBT+vluchtelingen uit Oeganda.

Afhankelijk van de kleur van een regering in een land worden daar afspraken over gemaakt. Hongarije maakt daarin andere afwegingen dan Nederland, en een (toekomstig) kabinet met PVV en FvD erin zal andere keuzes maken dan een kabinet waarin GroenLinks en PvdA aanschuiven.

Met afspraken komen normen. Normen scheiden groepen. Jij wel, jij niet. Zij wel, zij niet. Levensbedreiging door politieke of religieuze keuze (politiek vluchteling) wel, levensbedreiging door honger of sociale uitzichtloosheid (economische vluchteling) niet. En met elke schifting komen pogingen tot fraude al snel om de hoek kijken. Eenieder wil bij ‘welles’ horen. Geen mens bij ‘nietes.’

Wie afspraken maakt om enkel bepaalde groepen te beschermen, zal eraan gehouden worden die afspraken ook te handhaven, juist om die bepaalde groep bescherming te kunnen blijven bieden.

Met heteroseksuele Oegandese vluchtelingen die in Nederland melden vervolgde homoseksuele vluchtelingen te zijn, wordt de kans dat homoseksuele Oegandese vluchtelingen (waarvan wij vinden dat zij recht op asiel moeten hebben) bij ‘nietes’ terechtkomen steeds groter.

Aan de andere kant is het gezien de algehele belabberde omstandigheden in Oeganda - en op het Afrikaanse continent - alleszins begrijpelijk dat werkloze, uitzichtloze, hongerige en wanhopige Oegandese heteroseksuelen alle middelen zullen aanwenden om hier te mogen blijven.

Hoe stringenter het vluchtelingen- en asielbeleid, hoe vaker vluchtelingen tot ‘nietes’ zullen gaan behoren, en hoe meer pogingen er ondernomen zullen worden om een ‘welles’ te verkrijgen.

Hoe meer frauduleuze netwerken en mensensmokkelaars er actief zullen zijn.

Er bestaat geen waterdichte ‘vluchtelingen-homo-check’, net zomin als dat er een waterdichte grens bestaat. Er bestaat sluiting van grenzen. Er bestaat ruimhartige openheid van grenzen. En er bestaat iets daartussenin.

In 1885 werd de Koloniale Conferentie van Berlijn gehouden. Vijftien Europese landen, de Verenigde Staten en het Ottomaanse Rijk verdeelden op de tekentafel het Afrikaanse continent. Grenzen werden met een lineaal getrokken.

Geen enkel Afrikaans staatshoofd was hiervoor uitgenodigd. Het verzoek tot uitnodiging van de Sultan van Zanzibar werd door de Britten weggelachen.

Ik wil er alles aan doen om fraude en mensensmokkel tegen te gaan. Maar als ik zoveel mogelijk homoseksuele Oegandezen een veilige haven in dit land kan bieden, wie ben ik dan om bij de Oegandese heteroseksueel met een homoseksueel verhaal nu een grens te trekken?

Grenzen trekken we niet op de tekentafel of in beleid.

Grenzen trekken we enkel in onze hoofden.

Maar ach...

Het is Afrika maar.


 

In Berkel en Rodenrijs - dus min of meer onder de rook van Rotterdam – wonen Astrid Oosenbrug (voorzitter COC Nederland) en Frank Buijs (voorzitter CDA Pride Netwerk). GayRotterdam sprak met deze twee actieve voorstedelingen over wat hen beweegt om zich in te zetten voor de LHBTI-emancipatie. In twee delen doen wij verslag van een gesprek over de politiek, onderwijs en diversiteit, plus de verschillen en overeenkomsten tussen Rotterdam en de gemeenten eromheen. Dit is deel één.

In Berkel en Rodenrijs - dus min of meer onder de rook van Rotterdam – wonen Astrid Oosenbrug (voorzitter COC Nederland) en Frank Buijs (voorzitter CDA Pride Netwerk). GayRotterdam sprak met deze twee actieve voorstedelingen over wat hen beweegt om zich in te zetten voor de LHBTI-emancipatie. In twee delen doen wij verslag van een gesprek over de politiek, onderwijs en diversiteit, plus de verschillen en overeenkomsten tussen Rotterdam en de gemeenten eromheen. In dit tweede deel gaat het over de aankomende verkiezingen, de (on)zin van ‘de letters’ plus een bespiegeling over zichtbaarheid van seksuele diversiteit in ‘suburbia’.

Pagina 2 van 2