...dan kun je van 1 juni tot en met 17 augustus op het dak van Het Nieuwe Instituut terecht.

Daarnaast zijn er ook nog eens vijf Rotterdamse zaken die het bezoeken waard zijn als je graag door een roze bril kijkt.

Tenslotte is er van 26 mei tot en met 24 juni de rooftopwalk, dus voldoende mogelijkheden om de zaken eens vanuit een ander zichtpunt te aanschouwen!

TRIBUNAAL een voorstelling gespeeld door cursisten van de Toneelvakschool Rotterdam. Een aantal mensen in een overall, rondom een tafel. Ze hebben een verhaal. Iets meegemaakt, samen. Het onvermijdelijke lot heeft deze mensen nu weer bij elkaar gezet. Opgesloten in een ruimte met maar één uitweg. Wachtend op dat wat het lot hen heeft toebedeeld, met enkel hun relaas als tijdverdrijf. Vol smart en wanhoop kijken ze elkaar aan en wachten hun beurt af.

"Vrede kan niet bewaard worden door middel van strijdkracht. Het kan alleen bereikt worden door middel van ons verstand"

-Albert Einstein-

"The birth of a blank page" stond er halverwege de voorstelling op de boventiteling. Ik liet me erdoor afleiden en het was alsof de voorstelling voor een tijdje op pauze ging - terwijl het koor en de solisten gewoon verder zongen. Een nieuw begin, een schone lei, een verse start, van oud naar nieuw, van bekend naar onbekend. Ik kende het Nederlands Kamerkoor niet goed genoeg om me er een beeld van te vormen van tevoren. Maar ook de band Bear Valour kende ik niet, helemaal niet moet ik eerlijk bekennen. Maar beide groepen na elkaar te hebben gehoord en gezien kan ik het niet anders dan als volgt beschrijven : groots intiem vs. kleinschalig intiem.
Ik heb denk ik net zoveel verschillen als overeenkomsten gevonden : een groep mensen waarbij een persoon soleert, een jongen wordt een man en vervolgens een vrouw vs. een man die wil groeien met een band, wordt gestopt door een pandemie en komt vervolgens met andere muziekstijl terug, een singer songwriter style. "Lekker kumbaja" voorwoordt hij het zelf. Mijn vergelijking met het Nederlands Kamerkoor gaat maar door... daar : 8 vrouwen links, 8 mannen rechts... hier : 3 vrouwen links, 3 mannen rechts. Een mooie balans en als zodanig bij elkaar gehouden door de dirigent of door de leadzanger. De leadzanger kan ook mooi alleen performen, al moest hij wel steeds z'n gitaar stemmen. Steeds weer even terug naar een vertrouwde situatie om van daaruit weer te gaan stralen. Net zoals de persoon in transitie, bezongen door het Nederlands Kamerkoor : steeds weer terug naar de eigen ik en de (voor)oordelen van de buitenwereld overwegende achter zich latend... om zodoende werkelijk overnieuw te beginnen, a true birth of a blank page.

#uncut - O. Festival for Opera. Music. Theatre. (o-festival.nl)

#ofestival #rotterdam #uncut #renskevrolijk #nederlandskamerkoor #dedoelen

Zo tegen het einde van de avond was er in de hal van TR Schouwburg een intieme setting gecreëerd voor klein publiek. Het optreden werd aangekondigd als een slaapliedje voor Marioepol, maar de in de voorstelling gemaakte geluiden vertegenwoordigen de werkelijke situatie in Oekraïne... en dat was duidelijk te merken en te horen : het geluid van op snaren 'slaan' (en soms letterlijk 'rammen') klonk extreem chaotisch, variërend van zacht tikkend tot bizar gebons; gecombineerd met actuele videobeelden van de oorlogssituatie in Marioepol maakte de voorstelling erg confronterend, je voelde de chaos en de wanhoop en tegelijkertijd de woede en frustratie, alle percussie-instrumenten werden zwaar in elkaar geslagen. Drie vrouwenstemmen droegen alleen maar bij aan de intense rouw, het klonk soms zelfs alsof ze in trance waren. Opvallend genoeg konden verschillende mensen het niet meer aan(horen) en verlieten de zaal terwijl de voorstelling nog bezig was. Na ruim een half uur chaos, waanzin en intense weergave van oorlogsgeweld klonk er tot slot een prachtig a capella lied, gevolgd door twee minuten stilte... zeer indrukwekkend. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer het gewapende conflict een einde krijgt, dit lied nog een keer zal gaan klinken.

Late Night Lullabies: CHORNOBYLDORF - Songs for Mariupol - O. Festival for Opera. Music. Theatre. (o-festival.nl)

#ofestival #rotterdam #chornobydorf #trschouwburg

"And the winner is..."

Deze spannende opbouw naar wie van de genomineerden er met een plekje op het hoogste podium vandoor gaat was niet nodig, de zes winnaars en drie speciale nominaties van de initieel 150 ingestuurde en beoordeelde inzendingen waren van tevoren al bekend en iedereen kon bij binnenkomst in de TR Schouwburg hiervan een boekje inzien en meenemen... althans, dat laatste heb ik gewoon gedaan. Tussen de plichtplegingen van een prijsuitreiking door - de in mijn ogen geijkte toespraken en bedankjes aan slechts enkele van de vaak tientallen zo niet honderden meewerkenden aan een productie - werd middels videobeelden of live on stage een inkijkje gegeven in het werk wat uiteindelijk met een handgemaakt 'ornament' als prijs beloond zou worden, aangeboden door een rolschaatsende assistente met een levensgrote verlichte O. op de rug. Enkele van de video- of live inkijkjes maakten mij in ieder geval erg nieuwsgierig naar de gehele voorstelling, mooi om te zien hoe op verschillende manieren iets van tot aan theatrale proporties kan krijgen en mensen kan emotioneren in de breedste zin van het woord.

MTNow Award Show - O. Festival for Opera. Music. Theatre. (o-festival.nl)

#ofestival #rotterdam #mtnowawardsshow #trschouwburg

Wie schraapt aan de blauwe hemel

wie hakt in de voorbij drijvende wolken

wie kritalliseert er in de nevel

wie verteert in purper

wie ademt er in de tikkende tijd

wie flitst er telkens wanneer ik de deur open

wie smelt in de kieren van mijn gezichtsveld

wie wordt genoemd in de kieren tussen mijn woorden

wie klaagt in mijn eenzame schaduwen

wie grijpt mij plotseling, jagend

wie schuift plots mijn sluier opzij

wie explodeert er in mij

wie ben ik

Bovenstaand gedicht, een sonnet is er een van de negen die tijdens de wereldpremière van deze dans- en muziektheatervoorstelling ten gehore werd gebracht. Prachtig gezongen, in het Javaans. Zoals bij menig opera was er boventiteling aanwezig, maar het schouwspel op de dansvloer trok alle aandacht van het publiek dat aan weerszijden ervan was opgesteld. Het door de choreograaf bedachte concept van een "indringend portret van een vrouw die zich ontheemd voelt in een wereld die zij dacht te kennen" is fenomenaal neergezet. Prachtig om te zien hoe twee individuen zó kunnen boeien dat het zowel intiem, klassiek, erotisch en minimalistisch is, alsook prikkelend, emotioneel, mysterieus en chaotisch op z'n tijd. Zwart en wit, donker en licht, zang en dans, luid en ingetogen, allerlei manieren die mij ultiem van de voorstelling hebben doen laten genieten.

LENTE/22/K. - O. Festival for Opera. Music. Theatre. (o-festival.nl)

Ryan Djojokarso 

#ofestival #rotterdam #lente22k #theaterzuidplein #ryandjojokarso