Wie schraapt aan de blauwe hemel

wie hakt in de voorbij drijvende wolken

wie kritalliseert er in de nevel

wie verteert in purper

wie ademt er in de tikkende tijd

wie flitst er telkens wanneer ik de deur open

wie smelt in de kieren van mijn gezichtsveld

wie wordt genoemd in de kieren tussen mijn woorden

wie klaagt in mijn eenzame schaduwen

wie grijpt mij plotseling, jagend

wie schuift plots mijn sluier opzij

wie explodeert er in mij

wie ben ik

Bovenstaand gedicht, een sonnet is er een van de negen die tijdens de wereldpremière van deze dans- en muziektheatervoorstelling ten gehore werd gebracht. Prachtig gezongen, in het Javaans. Zoals bij menig opera was er boventiteling aanwezig, maar het schouwspel op de dansvloer trok alle aandacht van het publiek dat aan weerszijden ervan was opgesteld. Het door de choreograaf bedachte concept van een "indringend portret van een vrouw die zich ontheemd voelt in een wereld die zij dacht te kennen" is fenomenaal neergezet. Prachtig om te zien hoe twee individuen zó kunnen boeien dat het zowel intiem, klassiek, erotisch en minimalistisch is, alsook prikkelend, emotioneel, mysterieus en chaotisch op z'n tijd. Zwart en wit, donker en licht, zang en dans, luid en ingetogen, allerlei manieren die mij ultiem van de voorstelling hebben doen laten genieten.

LENTE/22/K. - O. Festival for Opera. Music. Theatre. (o-festival.nl)

Ryan Djojokarso 

#ofestival #rotterdam #lente22k #theaterzuidplein #ryandjojokarso