Het International Film Festival Rotterdam bestaat 50 jaar! Net als voorheen is GayRotterdam jouw gids voor de meest interessante LHBTI+-gerelateerde films op het IFFR. Een daarvan is Madalena van de Braziliaanse regisseur Madiano Marcheti. Het bekijken en recenseren van deze film geeft ons ook de kans om in de Braziliaanse cultuur te duiken en regisseur Madiano Marcheti te interviewen over zijn ervaring met het maken van de film en de situatie van transgenders in Brazilië aan te pakken.
Onder het motto nooit te oud om te leren volg ik een cursus bij de Erasmus Academie. Dat klinkt heel chic maar het was tot voor kort ‘HOVO’: Hoger Onderwijs Voor Ouderen. Dat klinkt naar Schotsgeruite plooirokken, versleten colbertjes en grijze haren. De cursisten hebben de tijd, het geld en ook de zin om kennis op te doen. Ik doe daar met veel plezier aan mee, want je zit voor een prikkie op de eerste rang bij het wetenschappelijke onderwijs.
Met docenten die er echt werk van hebben gemaakt. Zo geeft Krzysztof Dobrowolski-Onclin les in ‘de Goddelijke LHBT’. Dat gaat over Roze Motieven in de mythologie. Na het eerste college voelde ik me een onbehouwen platte kunstkijker. Dus dat was Les 1: kijken, kijken en kijken.
Een tweede les was zijn uitleg van het Roze Alfabet: LHBTQIAP+. Na het derde deel van de docu-serie van Michiel van Erp ‘Roze Revolutie’ over gender, sekse en identiteit dacht ik het alfabet onder de knie te hebben. Wie deze serie heeft gemist: terugkijken verplicht. Fascinerend om alle persoonlijkheden en uitingsvormen geportretteerd te zien.
Krzysztof liep nog eens haarscherp de letters langs. Het voert te ver om dat nu hier over te doen (is ook nog een beetje preken voor eigen parochie), maar in de discussie met de digitale cursisten kwam verwarring naar boven. Men zag door de letters het alfabet niet meer. De plus aan het eind als ‘restcategorie’ deed de deur dicht. Zeker toen daar ook nog het begrip ‘non-binair’ aan toe werd gevoegd, want dat is onder geen letter te vatten. Dat leidde tot de verzuchting van een van de ‘ZOOM’ers’: “Dit kan handzamer!”
En ondanks dat ik kennis heb van meerdere letters uit het alfabet blijft het een moeizame zaak om dit in bredere kring uit te dragen. Het lijkt me een goede zaak als we ons onder een regenboogvlag en één term kunnen scharen. Lastig natuurlijk met al die net herwonnen identiteiten. Eén letter, één term, sprak mij wel aan: de ‘Q’ van ‘Queer’. Daar werd de betekenis van ‘hokjesloos’ aan gegeven. Dat zou iets moeten zijn dat iedereen aanspreekt. Maar mijn persoonlijke favoriet is toch de ‘G’, uit de Engelstalige opsomming. Want bij ‘Gay’ hoort Vrolijk en dat is wat het Roze Leven is, zonder hokjes.
Uit de kast komen kan emotioneel moeilijk zijn, zowel voor LHBTI-mensen als hun families. En het kan leiden tot zware dilemma's: in veel landen kunnen mensen helemaal niet open zijn over hun seksuele geaardheid, vanwege ernstige sociale stigma's en / of anti-LGBTI-wetten. Ook ouders lopen het risico op discriminatie en sociaal isolement, en moeten soms zelfs vrezen voor de veiligheid van hun kind. Hoe gaan gezinnen om met de uitdagingen om een homoseksueel kind te hebben? En hoe kunnen ze de obstakels waarmee ze worden geconfronteerd overwinnen?
De documentaire Out & About portretteert ouders en hun homoseksuele kinderen uit Indonesië, Rusland en Kenia en laat zien hoe desinformatie, sociaal stigma en anti-homowetten hen beïnvloeden. Na de vertoning van de documentaire gaan Bahia Tahzib-Lie en Nadja Houben in discussie met het publiek over mensenrechten en gelijke rechten voor lhbti-mensen en beantwoorden ze al je vragen.
Met:
‘Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren.’ (Art. 1 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens)