Je zit nu dus 40 jaar in het vak. Kun je vertellen hoe het allemaal begonnen is?

Esther: “Het is eigenlijk begonnen tijdens een playbackshow. Ik zette een pruik op en deed maar wat. In die tijd had ik een café (Venice Bar in Breda, red.) waar ik in optrad en kreeg er steeds meer plezier in. Voordat ik er erg in had nam het een vlucht en trad ik geregeld op. Later trok ik ook de theaters in, met verschillende travestieshows zoals het ‘Eurotravisie Songfestival’ en ‘het Travinement’.”

Esther Hofman uit de oude doos (film: Jan van Hintum).

En de naam Esther Hofman? Hoe is die ontstaan?

Esther: “In die tijd, we spreken dus over 1976, kwam er een film uit met Barbra Streisand: ‘A star is born’ (hoe toepasselijk ook!). De film gaat over popster John Norman Howard, die zijn populariteit ziet afnemen, omdat hij zijn afspraken met de pers en met zijn impresario niet nakomt. Op een dag leert hij de knappe zangeres Esther Hoffmann (Barbra Streisand) kennen, en hij versiert haar voor een platencontract. Terwijl Esther steeds populairder wordt bij het publiek, glijdt Norman af in een depressie. En zo is het ontstaan…”

Hoe kijk je naar de huidige travestiewereld ten opzichte van vroeger?

Esther: “De travo’s van tegenwoordig lijken soms meer op plastic karikaturen van zichzelf. Ik vind ze soms wat ‘over de top’. Maar goed, Ik kom uit een andere tijd natuurlijk. Mijn generatie loopt tegenwoordig met steunkousen en inlegzooltjes. Toen had je alleen Madame Arthur in Amsterdam, en was het nog niet zo geaccepteerd als het nu is. Ik ben nog van de oude stempel en heb al die opsmuk niet zo nodig om mijzelf te zijn. De huidige ‘bling – bling generatie’ is niet zo’n mijn ding.”

“De travo’s van nu vind ik soms wat ‘over de top’. Ik ben nog van de oude stempel, heb die opsmuk niet zo nodig.” 

En wie is dan de échte Esther?

Esther: “Esther is geen karikatuur, maar een personage op zich. Een doorgewinterde vakvrouw pur sang! Laatst werd ik aangekondigd als ‘grande dame’. Zo word ik blijkbaar gezien. Ik hecht waarde aan tradities en kan vrij conservatief zijn. Ik ben goed in interactie met het publiek. Dat heb ik gaandeweg mijn carrière geleerd, omdat ik in mijn hoogtij dagen wel drie optredens per avond had. Een keer ging ik daarbij de fout in, door de personen van de verschillende feestjes door elkaar te halen. Maar door de jaren heen krijg je er steeds meer vertrouwen in. In die gloriejaren had ik ongeveer 120 optredens per jaar. Dat leert je natuurlijk wel om scherp te blijven.”

Waar trad je allemaal op?

Esther: “Vanaf mijn eerste optreden in de Venice Bar in Breda, regende het aanvragen voor optredens. Via via kwam ik in contact met Tonny Eyk. Hij schnabbelde toen in nachtclubs en werkte als pianist in het orkest van Annie de Reuver. Hij had veel succes en werd later populair met het televisieprogramma ‘klassenwerk’, waarin ik overigens ook heb opgetreden. Ik reisde het hele land door van feest naar feest, en trad op tijdens bootreizen en op cruiseschepen. In de jaren ’80 trad ik ook op in het buitenland. Ik werd vooral gevraagd voor bedrijfsfeestjes en evenementen. Zo trad ik ook eens op voor leden van de Koninklijke familie. Vertwijfelde gezichten in de zaal: is het nou écht een vrouw of toch niet?”

“Ik trad op voor leden van de Koninklijke familie. Vertwijfelde gezichten in de zaal: is dat nou écht een vrouw of toch niet?”  

Denk je er wel eens over na om te stoppen, nu je 40 jaar in het vak zit?

Esther: “Hijgend naar de finish. Tja, 120 optredens per jaar zou ik nu niet meer redden. Maar ik voel er nog niets voor om daadwerkelijk af te treden. Ik krijg nog dagelijks veel energie van het werk en ik heb een fijne band met mijn publiek. De afgelopen jaren heb ik meegewerkt aan het op poten zetten van de KeerweerParade, samen met Jan Willem en Edgar. Dat vind ik nog steeds ontzettend leuk om te doen. Ook omdat het inmiddels met de KoningsParade op Koningsdag een tweejaarlijks evenement geworden is, dat een steeds groter publiek trekt. Ze kunnen mij daar gewoon nog niet missen, haha..”

 En wie is je drijvende kracht achter dit drukke bestaan?

Esther: “Mijn man! We zijn niet getrouwd, maar wel al dertig jaar samen. Hij is mijn steun en toeverlaat. Hij ondersteunt me waar hij kan en hij werkt mee bij mijn optredens.”

De lijst met optredens is dus eindeloos en je treedt op voor een groot publiek. Als je een wens mag doen op dit gebied: is er iemand die je nog wilt ontmoeten?

Esther: “Shirley Bassey! Dat is mijn grote idool, mijn grote voorbeeld. Wat een vakvrouw en zelfs nu nog heel goed bij stem! We hebben wel eens contact, maar een echte ontmoeting zit er (nog) niet in. Ik hoop haar tijdens mijn volgend jubileum tijdens de KeerweerParade daadwerkelijk te ontmoeten. Dan ga ik echt op mijn knieën!”

Iets anders: heb je nog tips of verbeterpunten voor gaylife in Rotterdam?

Esther: “Waar ik ontzettend trots op ben, is de totstandkoming van de KeerweerParade zoals die nu is. Ieder jaar wordt de parade groter en is de line-up van artiesten beter. Naar mijn idee zou dat uitgebreid kunnen worden door de stad.”

“Zonder het een aftreksel van de Gaypride in Amsterdam te laten worden, kunnen wij hier in Rotterdam natuurlijk ook wat boten over de Maas laten varen. Aangevuld met een groter aanbod van de doelgroepen binnen de scene. Daarmee bedoel ik dus ook het verzorgen van optredens voor gays uit andere windstreken, zoals de Kaapverdiëaanse of Marokkaanse gays die ook in Rotterdam wonen. Het aanbod tijdens de huidige parade kan dus naar mijn idee nog groter georganiseerd worden, op meerdere plekken in de stad.”

“Ieder jaar wordt de parade groter en is de line-up van artiesten beter. Naar mijn idee zou dat uitgebreid kunnen worden door de stad.”                                                                                                                          

Hoe ziet jouw ideale kerst eruit?

Esther: “Tijdens de kerstdagen trek ik mij graag terug in ons chalet in Seefeld, niet ver van Innsbruck. Het mondaine karakter spreekt me erg aan. Juist daar prefereert men een goed glas wijn of champagne boven hossen in een dampende aprés – ski bar. Deze luxe uitstraling past goed bij me. We nodigen wat vrienden uit en genieten van de warme kerstelijke sfeer en de rust van ons mooie Chalet in Seefeld met een lekker glaasje glühwein! Voor de maaltijden wordt gelukkig gezorgd, dus daar heb ik geen omkijken naar. Tijdens de tweede helft van de vakantie ga ik mij voorbereiden op de start van het nieuwe jaar. Er staan ook dan weer diverse optredens gepland!     

Esther prachtig gefotografeerd door Julia Pelealu, beeldbewerking Rob Aerts.

Tot slot: wat zou je de lezers nog willen meegeven als persoonlijke noot voor 2016?

Esther: “Voor de jongere lezers wil ik zeggen; ontdek je eigen stijl! En durf daarin jezelf te zijn. RuPaul kopiëren kunnen we allemaal. Picasso-ogen en kunsttieten maken je nog geen vrouw! Dat was ooit origineel, maar nu niet meer. Voor de wat oudere lezers zou ik zeggen; kom achter je rollator vandaan of stap uit je midlife-crisis! Snuif het leven! En wees trouw aan jezelf. Denk niet dat de jonge kereltjes je daadwerkelijk leuk vinden, omdat je een goddelijk lijf hebt, wat decades terug misschien nog het geval was. En voor iedereen zou ik willen zeggen: een hele fijne, warme kerst en gezond nieuwjaar. En in de tussentijd gaan we luisteren naar… hele... fijne... muziek, hahaha!”